Alle vegar leder til Rom

Tideleg om morgonen klatra eg av bussen i Bari, på austkysten av Italia. Eg draksa med meg bagsjan min, som eg byrja å bli rimeleg lei av å bere med meg, og sat meg på ein benk på busstasjonen for å vente nokre timar til ting byrja å opne. To timar seinare vakna eg, ganske forvirra, og kunne litt overraska konstantere at eg ikkje hadde blitt rundstelt medan eg sov. Eg fann bagasjeoppbevaringa og betalte blodpris for å kunnne nyte Bari utan 10 tonn på ryggen.

Bari er kjend for ein kjempeflott gamleby frå mellomalderen. Den er nett slik mellomalderbyar skal vere, nemleg ein totalt uoversiktleg labyrint av tildels overbygde smaug og smale brulagte gater. Etter eit kvarter hade e gått meg håplaust og fornøyeleg vill, og råka innom ei bakgate der fire gamle italienarar var i gang med det som såg ut som ei blodeg alvorleg turnering i ludo. Eg reknar med at dei ikkje var heilt einige i kva terningen viste, sidan to av dei var på beina og ropte til kvarandre. Eg lista meg der i frå.

Diverre var kameratet mitt tomt for batteri, så eg har ingen bilete frå vakre Bari.

Etter å ha tilrakt kvar natt i ei ny seng/tog/buss, kjende eg at eg var klar for å roe ned tempoet litt. Eg tok derfor toget attende til Roma (Gamalt jungelordtak: "Roma vart ikkje sett på ein dag.), tok inn på eit halvrimeleg motel og hadde rolege dagar medan eg venta på Jared som stortrivdes i Paris og Renes.

Eg tilbrakte mykje tid i dei store, flotte parkane i byen, særleg Villa Torlonia der eg satt i timessvis under ei furu og las i det nydelege haustveret. Eg traff att Silvia, som skaffa meg operabillettar sist eg var i byen. Tilfeldig gjekk eg inn i ei fin, gamal kyrkje og fann utgravningar av ei eldre kyrkje under denne (bonus!) og utgravningar av eit Mithrastempel fra den helenistiske perioden under denne igjen (jackpott!). Det var ikkje lov å ta bilete der nede, men eg vil absolut tilrå eit besøk av Jesus sin største konkurrent då kristendommen var ny. Kyrkja er via til St. Clement og ligg 5 minutt å gå austover frå Colosseum på gata Via St. Giovanni in Laterano.

Etter nokre dagar med kvile og restitusjon kom Jared med nattoget frå Paris. På motelrommet vårt den kvelden sa han: "Skulle vi ha reist til USA og feira jul?" Og det gjor vi, gristidleg neste morgon!